چهار فصل
/CAhArfasl/
لغت نامه دهخدا
در فصل تابستان وضع مانندبهار است اما در جهت معکوس. میل خورشید کم می شود. ودر نیمکره شمالی روزها بتدریج کوتاه و شبها بلند می شود و در نیمکره جنوبی بر عکس شبها بتدریج کوتاه وروزها بلند می شود. در قطب شمال همواره روز است و در قطب جنوب همواره شب و در استوا وضع به یک منوال میباشد. از اعتدال پائیزی تا انقلاب زمستانی میل خورشیدبتدریج از صفر تا َ27 - ْ23 تنزل میکند. در نیمکره ٔجنوبی روزها از شبها درازتر می شود و در نیمکره شمالی شبها از روزها طویل تر است. وضع نیمکره جنوبی مانند وضع نیمکره شمالی است در فصل بهار. در فصل زمستان خورشید دوباره به سمت استوا میل میکند و روزهای نیمکره شمالی دراز می شود. در نیمکره جنوبی روزها کوتاه می شود و تا ابتدای بهار از شبها درازتر است. در سراسر دو فصل پائیز و زمستان در نقطه قطب شمال مطلقاً شب و در نقطه قطب جنوب مطلقاً روز است. پس در حقیقت طول شب و روز بستگی به وضع دایره روشنایی دارد وآن نیز به اندازه میل خورشید مربوط می شود. نکته مهم آن است که در استوا همواره طول شب و روز مساوی است. از نظر درجه حرارت مقدار حرارتی که هر عنصر در روی زمین در یک ثانیه از آفتاب می گیرد متناسب است باجیب تمام زاویه حادث مابین خط قائم این عنصر و شعاع تابش نور. بنابراین هر اندازه ارتفاع نصف النهاری خورشید و زمان تابش آفتاب نسبت به نقطه معینی افزایش پیدا کند، درجه حرارت آن نقطه بالا میرود. از این رودر منطقه استوائی همواره هوا گرم تر از سایر نقاط است. صرف نظر از بعضی عوامل جزئی می توان گفت که درجه ٔحرارت هر مکان با عرض جغرافیائی آن مکان بستگی دارد؛ یعنی هر قدر از استوا دورتر شویم گرما کمتر خواهد شد. بعلاوه بلندی و کوتاهی روزها در این مسئله دخالت کامل دارد چنانکه در اوایل تیر با اینکه آفتاب نسبت به نیمکره شمالی تقریباً عمودی تر می تابد، معهذا در اوایل مرداد هوا گرم تر است. چه در این مدت همواره روزها بلندتر از شبهاست و گرمای روزها متراکم می شود. شبها چون کوتاه است متشعشع نمیگردد به همین دلیل در تمام سال ( صرفنظر از عوامل خارجی ) دو ساعت بعد از ظهرهوا گرمتر از عین زوال ظهر است در حالی که مطابق قاعده تابش مسئله بایست برعکس باشد و چنین نیست. || مجازاً همه سال. تمامی سال. || چیزی که همه سال تواند بود. در هر فصلی تواند بود. که همه سال یافت شود.
فرهنگ فارسی
زمستان، بهار، پاییز، تابستان
فرهنگ عمید
۲. (قید ) تمام سال، چهار هنگام، همه وقت.
دانشنامه عمومی
چهار فصل (فیلم ۱۹۸۱). چهار فصل ( انگلیسی: The Four Seasons ) فیلمی در ژانر کمدی رمانتیک و کمدی - درام به کارگردانی آلن آلدا است که در سال ۱۹۸۱ منتشر شد.
• آلن آلدا
• کارول برنت
• لن کری یو
• سندی دنیس
• ریتا مورنو
• بس آرمسترانگ
• جک وستون
• الیزابت آلدا
• آلن آلدا
• کارول برنت
• لن کری یو
• سندی دنیس
• ریتا مورنو
• بس آرمسترانگ
• جک وستون
• الیزابت آلدا
wiki: چهار فصل (فیلم ۱۹۸۱)
چهار فصل (ویوالدی). چهار فصل ( ایتالیایی: Le quattro stagioni ) مجموعه ای متشکل از ۴ کنسرتو ویولن اثر آنتونیو ویوالدی است. این مجموعه که در سال ۱۷۱۸−۱۷۲۰ ساخته شد و در ۱۷۲۵ منتشر شد، شناخته شده ترین اثر ویوالدی و همچنین در زمره مردم پسندترین قطعات دوره باروک است. ساخت موسیقایی هر کنسرتو نسبت به دیگری متفاوت است و تداعی کننده فصل مربوط است؛ برای مثال زمستان با نت های پیتزیکاتوی سیم های زیر بمب باران شده است که یادآور بارش برف می باشد.
این کنسرتوها اولین بار در سال ۱۷۲۵ به عنوان یک مجموعه دوازده کنسرتویی ( اپوس ۸ ویوالدی ) با نام Il cimento dell'armonia e dell'inventione ( رقابت بین هارمونی و انوانسیون ) منتشر شد. چهار کنسرتو اول به عنوان چهار فصل تعیین شدند. هر کنسرتو دارای سه موومان است، که دارای الگوی یک موومان آهسته بین دو موومان تند هستند. در زمان نگارش چهار فصل هنوز فرم مدرن کنسرتو برای ساز سولو معنا نیافته بود ( مخصوصا ساز سولو با همراهی ارکستر ) . تنظیم ابتکاری ویوالدی برای ویلن سولو و کوارتت زهی با همراهی باسو کونتینوئو به معنا یافتن فرم کنسرتو کمک کرد.
• کنسرتو شماره ۱ در می ماژور، اپوس ۸، RV ۲۶۹، بهار ( La primavera )
• Allegro
• Largo e pianissimo sempre
• Allegro Pastorale
• کنسرتو شماره ۲ در سل مینور، اپوس ۸، RV ۳۱۵، تابستان ( L'estate )
• Allegro non molto
• Adagio e piano – Presto e forte
• Presto
• کنسرتو شماره ۳ در فا ماژور، اپوس ۸، RV ۲۹۳، پاییز ( L'autunno )
• Allegro
• Adagio molto
• Allegro
• کنسرتو شماره ۴ در فا مینور، اپوس ۸، RV ۲۹۷، زمستان ( L'inverno )
• Allegro non molto
• Largo
• Allegro
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین کنسرتوها اولین بار در سال ۱۷۲۵ به عنوان یک مجموعه دوازده کنسرتویی ( اپوس ۸ ویوالدی ) با نام Il cimento dell'armonia e dell'inventione ( رقابت بین هارمونی و انوانسیون ) منتشر شد. چهار کنسرتو اول به عنوان چهار فصل تعیین شدند. هر کنسرتو دارای سه موومان است، که دارای الگوی یک موومان آهسته بین دو موومان تند هستند. در زمان نگارش چهار فصل هنوز فرم مدرن کنسرتو برای ساز سولو معنا نیافته بود ( مخصوصا ساز سولو با همراهی ارکستر ) . تنظیم ابتکاری ویوالدی برای ویلن سولو و کوارتت زهی با همراهی باسو کونتینوئو به معنا یافتن فرم کنسرتو کمک کرد.
• کنسرتو شماره ۱ در می ماژور، اپوس ۸، RV ۲۶۹، بهار ( La primavera )
• Allegro
• Largo e pianissimo sempre
• Allegro Pastorale
• کنسرتو شماره ۲ در سل مینور، اپوس ۸، RV ۳۱۵، تابستان ( L'estate )
• Allegro non molto
• Adagio e piano – Presto e forte
• Presto
• کنسرتو شماره ۳ در فا ماژور، اپوس ۸، RV ۲۹۳، پاییز ( L'autunno )
• Allegro
• Adagio molto
• Allegro
• کنسرتو شماره ۴ در فا مینور، اپوس ۸، RV ۲۹۷، زمستان ( L'inverno )
• Allegro non molto
• Largo
• Allegro
wiki: چهار فصل (ویوالدی)
دانشنامه آزاد فارسی
چهار فصل (Four Seasons, The)
چهار کنسرتوی ویولن در می، سل مینور، فا، و فا مینور، اثر آنتونیو ویوالدی، که به ترتیب نشان دهندۀ فصل های سال از بهار تا زمستان اند. این آثار چهار کنسرتوی نخست از دوازده کنسرتوی ویولن اپوس ۸ برشمرده می شوند که در ۱۷۲۵ در آمستردام، با نام «کشمکش بین هارمونی و انوانسیون» منتشر شد.
چهار کنسرتوی ویولن در می، سل مینور، فا، و فا مینور، اثر آنتونیو ویوالدی، که به ترتیب نشان دهندۀ فصل های سال از بهار تا زمستان اند. این آثار چهار کنسرتوی نخست از دوازده کنسرتوی ویولن اپوس ۸ برشمرده می شوند که در ۱۷۲۵ در آمستردام، با نام «کشمکش بین هارمونی و انوانسیون» منتشر شد.
wikijoo: چهار_فصل