چهار رگ

لغت نامه دهخدا

چهاررگ. [ چ َ رَ ] ( اِ مرکب ) نام دو رگ در لب زبرین و دو رگ در لب زیرین باشد و فصد آن در بیماریهای دهان و لثه سود دارد. ( بحر الجواهر ) : ان کانت المادة فضلة حارة ( فی امراض اللثة ) استعمل الاستفراغ و فصد الجهاررک. ( قانون ابوعلی سینا کتاب سیم ص 100 ). و معرب آن جهاررک است : و هی عروق اربعه علی کل شفة منها زوج. ( قانون ابوعلی سینا کتاب اول ص 134 ).

فرهنگ فارسی

نام دو رگ در لب زبرین و دورک در لب زیرین باشد و فصد آن در بیماریهای دهان و لثه سود دارد .

پیشنهاد کاربران

بپرس