چهاردریچه. [ چ َ / چ ِ دَ چ َ/ چ ِ ] ( اِ مرکب ) کنایه از چشم و گوش و دهان و بینی است. ( از شرفنامه منیری ) ( برهان ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ). || کنایه از چهارعنصر است. || کنایه از کسی است که بر یک سخن نماند. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ).
