چهار خیابان

لغت نامه دهخدا

چهارخیابان. [ چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) جائی که دو خیابان یکدیگر را قطع کنند. میدانی که چهار خیابان ازچهار سو به آن منتهی شود. رجوع به چارخیابان شود.

فرهنگ فارسی

جائیکه دو خیابان یکدیگر را قطع کنند . میدانیکه چهار خیابان از چهار سو بان منتهی شود .

پیشنهاد کاربران

چارخیابان نام قدیمی چهار راه زند تقاطع خیابان سعدی ( خیابان چراغ برق ) و خیابان داریوش
( توحید ) شیراز است که در سال 1310 پایگذاری شد و هنوز در بین بعضی افراد به چارخیابون معروف است

بپرس