چهار تکبیر زدن. [ چ َ / چ ِ ت َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از گزاردن نماز بر جنازه اموات است. ( از انجمن آرا ). گزاردن نماز میت. مراد تکبیرهاست که در نماز میت گویند. در نماز میت معمول شیعه پنج تکبیر است و چهار تکبیر مخصوص نماز اهل سنت و جماعت باشد: و هی علی المؤمنین خمس تکبیرات بلاخلاف بیننا. ( فرهنگ خطی ). || ترک کردن. ( انجمن آرا ). یعنی ترک کردم. و این کلام کنایه از نماز جنازه است که بعد از آن مرده را وداع کنند. ( فرهنگ خطی ). رجوع به چار تکبیر زدن شود.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱ - گزاردن نماز میت . ۲ - ترک دنیا را گفتن و چشم پوشیدن از لذایذ آن .
