[ویکی اهل البیت] چهار امامزاده معروف به امامزاده"ملا آقابابا" (علیه السلام) قم. بقعه مورد نظر مدفن چهار امامزاده در بلوار 15 خرداد واقع است که قبلا به این منطقه اراضی جمر و سعدآباد می گفتند، و مدتی این بقعه را بنام چهار امامزاده و زمانی بنام امامزاده ملا آقابابا(به اسم خادم آنجا) می خواندند که در ردیف خاکفرج و گنبدهای شاهزاده ابو احمد بن محمد حنفیه و شاهزاده سید علی واقع می باشد.
دراین بقعه بحکایت نامش چهار امامزاده مدفونند و مدفونین بنا بنوشته کتیبه ایکه در عکس هم مشاهده می شود به اسامی شاهزاده حسن و شاهزاده حسین و شاهزاده ابراهیم و شاهزاده جعفر از اولاد حضرت سید الساجدین امام زین العابدین(علیه السلام) هستند.
ولی باید به جرأت گفت که بطور تحقیق نمیتوان تعیین کرد که این چهار شاهزاده مدفون در این بقعه چه کسانی می باشند، اما چون شیوه نگارنده این کتاب در اینست که ابتداءا گفته ها و احتمالات نویسندگان و مورخین را نوشته و پس از آن مختار یک تن از علمای انساب را که در این زمینه نظر داده اند را بررسی نموده و اگر هم تحقیقات نگارنده خلاف اقوال هر یک از احتمالات داده شده باشد با مدارک متقن و مستند بیان می نماید و آنگاه به حالات خود مدفونین پرداخته و اگر از زندگانی آنها مطالبی در دست نبود پاره ای از حالات پدر و اجدادشان را متذکر خواهد شد، از اینروست که احتمالات داده شده در مورد مدفونین در این بقعه را ذیلا اشاره می کنیم و قول اقرب بصواب را انتخاب و در حالات همان بحث خواهیم کرد.
بنابراین باید گفت که مرحوم ناصرالشریعه در کتاب(1)خود چند احتمال ذکر نموده اند که بشرح زیر است.
1ـ احتمال دارد که شاهزاده حسین جناب حسین بن حسن بن حسین بن حسن افطس بن علی بن امام زین العابدین(علیه السلام) باشد و شاید هم حسن والد همین امامزاده حسین باشد.
2ـ احتمال دارد که شاهزاده حسن جانب حسن بن عباس بن عبدالله الشهید ابن حسن افطس بن علی بن امام زین العابدین(علیه السلام)باشد.
3ـ و بنابر احتمالی حسین جناب حسین بن علی بن عمر بن حسن افطس بن علی بن امام زین العابدین(علیه السلام) باشد.
اما مرحوم ناصر الشریعه برای احتمالات فوق خود هیچ دلیلی را مبذول نداشتند، که شاید نظر نامبرده از گفتار صاحب کتاب انوار المشعشعین بوده باشد که جواب آن از نگارنده این کتاب چنین است که هیچ یک از علمای انساب ورود حسن بن حسین بن حسن افطس را به قم ثبت ننموده چه رسد که پدر و پسر را در این بقعه مدفون بدانیم، وانگهی مجرد ورود یک شخص در جائی دلیل بر مدفون بودن وی نخواهد بود، پس بنابراین احتمال اول مرحوم ناصرالشریعه مردود می باشد.
دراین بقعه بحکایت نامش چهار امامزاده مدفونند و مدفونین بنا بنوشته کتیبه ایکه در عکس هم مشاهده می شود به اسامی شاهزاده حسن و شاهزاده حسین و شاهزاده ابراهیم و شاهزاده جعفر از اولاد حضرت سید الساجدین امام زین العابدین(علیه السلام) هستند.
ولی باید به جرأت گفت که بطور تحقیق نمیتوان تعیین کرد که این چهار شاهزاده مدفون در این بقعه چه کسانی می باشند، اما چون شیوه نگارنده این کتاب در اینست که ابتداءا گفته ها و احتمالات نویسندگان و مورخین را نوشته و پس از آن مختار یک تن از علمای انساب را که در این زمینه نظر داده اند را بررسی نموده و اگر هم تحقیقات نگارنده خلاف اقوال هر یک از احتمالات داده شده باشد با مدارک متقن و مستند بیان می نماید و آنگاه به حالات خود مدفونین پرداخته و اگر از زندگانی آنها مطالبی در دست نبود پاره ای از حالات پدر و اجدادشان را متذکر خواهد شد، از اینروست که احتمالات داده شده در مورد مدفونین در این بقعه را ذیلا اشاره می کنیم و قول اقرب بصواب را انتخاب و در حالات همان بحث خواهیم کرد.
بنابراین باید گفت که مرحوم ناصرالشریعه در کتاب(1)خود چند احتمال ذکر نموده اند که بشرح زیر است.
1ـ احتمال دارد که شاهزاده حسین جناب حسین بن حسن بن حسین بن حسن افطس بن علی بن امام زین العابدین(علیه السلام) باشد و شاید هم حسن والد همین امامزاده حسین باشد.
2ـ احتمال دارد که شاهزاده حسن جانب حسن بن عباس بن عبدالله الشهید ابن حسن افطس بن علی بن امام زین العابدین(علیه السلام)باشد.
3ـ و بنابر احتمالی حسین جناب حسین بن علی بن عمر بن حسن افطس بن علی بن امام زین العابدین(علیه السلام) باشد.
اما مرحوم ناصر الشریعه برای احتمالات فوق خود هیچ دلیلی را مبذول نداشتند، که شاید نظر نامبرده از گفتار صاحب کتاب انوار المشعشعین بوده باشد که جواب آن از نگارنده این کتاب چنین است که هیچ یک از علمای انساب ورود حسن بن حسین بن حسن افطس را به قم ثبت ننموده چه رسد که پدر و پسر را در این بقعه مدفون بدانیم، وانگهی مجرد ورود یک شخص در جائی دلیل بر مدفون بودن وی نخواهد بود، پس بنابراین احتمال اول مرحوم ناصرالشریعه مردود می باشد.