( چهارآئین ) چهارآئین. [ چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) به معنی خیمه چهارگوشه است که شروانی و راوتی باشد. ( برهان ) ( از آنندراج ). نوعی خیمه چهارگوشه. شروانی. ( از ناظم الاطباء ). ( فرهنگ فارسی معین ). || ( اِخ ) کنایه از خلفای اربعه است. ( برهان ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). || چهار مذهب را گویند. ( برهان ) ( از آنندراج ). چهار مذهب معروف اهل سنت : حنفی ، شافعی ، مالکی و حنبلی. ( از ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
( چهار آئین ) بمعنی خیمه چهار گوشه است که شروانی و راوتی باشد ٠
