چه گوارا در فرهنگ عامه

چه گوارا، انقلابی مارکسیست آرژانتینی ( ۱۹۲۸–۱۹۶۷ ) در فرهنگ عامهٔ سراسر جهان حضور دارد. همچنین تصویر او، به عنوان نماد انقلاب شناخته می شود. از پر بازدیدترین تصاویر او، کاری گرافیکی است که توسط هنرمند ایرلندی جیم فیتزپاتریک بر اساس عکس معروف آلبرتو کوردا در سال ۱۹۶۰ با عنوان چریک اسطوره ای است. چه گوارا همچنین، برای بسیاری در سرتاسر جهان، به نمادی عمومی از افراد فرودست ( پرولتاریا ) ، آرمان گرایی، نماد شکن یا شهید تبدیل شده است. همان طور که مایکل کیسی، نویسنده در کتاب زندگی پس از مرگ چه: میراث یک تصویر، اشاره می کند: «او تبدیل به نمادی اساسی در پست مدرنیته شده که همه چیز را برای هر کسی و همه چیز را نشان می دهد. »[ ۱]
تصویر چه گوارا در حالی که به طرق مختلف در سراسر جهان پخش شده است دستخوش اسطوره سازی نیز شده است. او را طیف زیادی از افراد با دیدگاه های مختلف می شناسند؛ از «منجی و قدیس» توسط فقرای روستایی در بولیوی که در آنجا اعدام شد، تا یک نشان آرمان گرایانه توسط جوانان. تصاویر او را می توان روی میلیون ها پوستر، کلاه، جاکلیدی، پد ماوس، پرچم، کوله پشتی، دستبند، سگک کمربند، کیف پول، ساعت، ساعت دیواری، فندک، فلاسک جیبی، پیراهن و … مشاهده کرد. همچنین برخی از افراد تصویر او را خالکوبی می کنند. در همین حال، داستان زندگی او را می توان در مجموعه ای از فیلم ها، مستندها، نمایشنامه ها و ترانه های ادای احترام یافت. در تلویزیون، موسیقی، کتاب ها، مجلات و حتی تبلیغات شرکت ها، چهره چه یک نشان سیاسی و غیرسیاسی همیشه حاضر است که در طول پنجاه سال گذشته فرهنگ عامه بصری بارها عرضه و دگرگون شده است. این موضوع باعث می شود تا چه گوارا هم به عنوان یک لوگوی شیک و غیرسیاسی و هم به عنوان یک نماد قوی ضد نظام که توسط طیف گسترده ای از جنبش های حقوق بشری و افرادی که آزادی خود را تأیید می کنند عمل کند. [ ۲]
علاوه بر این، چهره او به تظاهرات بسیاری راه یافته است. برای برخی، آن صرفاً یک نماد بصری عمومی از بازاریابی جهانی است، در حالی که برای برخی دیگر نشان دهنده مفهوم مخالفت، نافرمانی مدنی، یا آگاهی سیاسی است. برعکس، برای کسانی که از نظر ایدئولوژیک با اعتقاد چه گوارا به انقلاب جهانی مخالف هستند، یا برای کسانی که از احترام او به دلیل اعمال خشونت آمیز او رنجیده می شوند، تبلیغ او نشان دهنده کیچ کم عمق جاهلانه، بت پرستی است که درخور جعل، تقلید یا حتی تمسخر است. علی رغم روایت های مخالفان، چه تبدیل به یک نماد پادفرهنگ گسترده شده است که گاهی حتی کاملاً مستقل از خود واقعی چه است. هانا چارلتون از ساندی تایمز با این فرض که «کسانی که تی شرت می پوشند ممکن است چهره چه را به عنوان جایگزینی آسان برای کنشگری واقعی یا جایگزینی برای آن بپوشند» به کاربردهای مختلف چهرهٔ چه گوارا اشاره کرد. [ ۳]