چنگرگهاچه. [ چ َ گ َ گ َ چ َ ] ( اِخ ) نام یکی از علمای برهمن. ( ناظم الاطباء ). از اکابر حکمای هندوستان بوده و در 5027 سال پس از هبوط آدم ابوالبشر ظهور نموده و در آن روزگار گشتاسب شاه ایران بوده است.وی برای تحقیق حال زردشت به ایران آمده و بعقیده پارسیان ، زردشت از ضمیر او خبر داده و بدو ( بزرتشت ) ایمان آورده بازگردیده. اصل نام او شنگراچا بود که بزبان علمی هندوان یعنی صاحب شریعت و زراتشت بهرام چگرنکهاچه بفتح جیم پارسی که با کاف ورای بنون زده وهای مجهول گفته :
چونامه نزد چگرنکهاچه آمد
دلش در شادی و در کاچه آمد.( آنندراج ) ( انجمن آرا ).
رجوع شود به مزدیسنا چ 1 ص 479.