چنگال خاییدن

لغت نامه دهخدا

چنگال خاییدن. [ چ َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از در خشم شدن. دچار حسرت و افسوس گشتن :
مرغزاری که فسیله گه اسبان تو گشت
شیر کآنجا برسد فرد بخاید چنگال.
رودکی.

فرهنگ فارسی

کنایه از در خشم شدن دچار حسرت و افسوس گشتن .

پیشنهاد کاربران

بپرس