چنگال افکندن. [ چ َ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه است از نیرو از دست دادن. ناتوان و زبون شدن : دژآگهی که به بیشه درون سپیده دمی ز بیم دشنه او شیر بفکند چنگال.منجیک.
