چنچله

لغت نامه دهخدا

چنچله. [ چ َ چ َ ل ِ ] ( اِ ) باد پیچ و چنبلول. ( ناظم الاطباء ). ریسمانی دولا که از شاخ درخت و جاهای بلند آویزان کنند و در آن نشسته آیند و روند نمایند. ( از ناظم الاطباء ). چنچولی. باد. تاب. رجوع به چنچولی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس