چنشت

دانشنامه عمومی

چِنِشت، یکی از روستاهای دهستان نهارجان بخش مود شهرستان سربیشه در استان خراسان جنوبی است.
جمعیت این روستا در سال ۱۳۸۵ بنا به سرشماری مرکز آمار ایران ۱۰۰۹ نفر بوده است. [ ۲] این روستا به علت جاذبه های طبیعی، تاریخی و فرهنگی به عنوان یکی از روستاهای هدف گردشگری در استان خراسان جنوبی شناخته می شود.
چنشت در میان رشته کوه باقران قرار گرفته و فاصله آن تا بیرجند، مرکز استان خراسان جنوبی، ۶۰ کیلومتر است. در 20 اسفند 1399 یک مستند بنام چنشتی ها از شبکه مستند پخش شد.
در مورد وجه تسمیه این روستا، چنین می گویند:
• به علت وجود چهار رودخانه فصلی در این روستا، نام آن «چند شط» بوده که به مرور زمان تبدیل به چنشت شده است.
• چنشت را هم وزن «بهشت» می دانند، که پیش از این به علت زیبایی طبیعی و وجود چهار رودخانه فصلی و نیز سرسبزی آن، گروهی از دامداران در سالیان دور، این منطقه را جهت سکونت خود برگزیدند و به مرور زمان، نام کنونی را به خود گرفته است.
روستای چنشت به علت قرار گرفتن در میان ۴ رودخانه و نیز کوهستانی بودن آن، دارای باغات و مزارع بسیاری است. آب و هوای آن معتدل کوهستانی بوده که از زمستانهای سرد و تابستانهای خنک برخوردار است. ارتفاع آن از سطح دریا برابر ۲۱۵۰ متر است.
در این روستا و در دامنه کوه، ۲ غار به نام غار چنشت و غار چهل چاه قرار گرفته است.
غار چنشت، در شمال روستا قرار گرفته و بر اثر زمین لرزه های رخ داده در طول تاریخ، پدید آمده است. غار حدود ۶۰ متر طول دارد و عبور از مناطق مختلف آن به سختی امکان پذیر است. در این غار بازمانده اجساد، استخوان های درهم شکسته انسان، ابزار و پارچه، چرخ نخ ریسی و ظروف مربوط به هزاره دوم و سوم پیش از میلاد، به چشم می خورد.
همچنین بازمانده اجساد سید حامد علوی و فرزندانش در این غار یافت شد و به بیرون غار انتقال پیدا کرد. [ ۳]
غار چنشت بنا به اسناد تاریخی در سال ۶۱۴ هجری قمری توسط سیدمحمد مشعشع کشف گردید. وی پس از کشف، نسبت به انتقال اجساد سیدحامد علوی و فرزندانش ( که از خاندان وی بودند ) به بیرون این غار اقدام نمود و آرامگاهی برای آن ها در روستای چنشت بنا نمود.
سید حامد علوی و فرزندانش از شیعیان دوران خلافت عباسی بودند که به ناگزیر در این غار پنهان شده و سرانجام توسط سربازان حکومت عباسی در داخل غار کشته می شوند.
عکس چنشتعکس چنشتعکس چنشتعکس چنشتعکس چنشتعکس چنشت
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

هرزویل ( منجیل ) ، آرتاویل ( اردبیل ) ، باویل ( اسکو ) ، ویله درق ( سرعین ) . . همه شان ویل دارند.
اردبیل، آندبیل، اربیل، چرنوبیل، شابیل، شورا بیل . بیله وردی، بیله سوار، بیلقان. . . . همه شان بیل ( بیلگی، دانستن ) دارند.
رشته کوه باقران، باقر ( شکافنده در عربی )
باقران ( در تورکی، باغیران= کسی که نعره می زند )
رشته کوه باقران، رشته کوهی است . که در آنجا اگر با صدای بلند داد بزنی کوه هم هم صدا را به صورت نعره ، به تو بر می گرداند. و پژواک صدا در آنجا مثل باغیرماق است.
نام روستایی درنزدیکی بیرجند مرکز خراسان جنوبی