چمچه گلین

چَمْچَه گَلین
مراسمِ نمایش گونۀ طلب باران. کودکان، بر چمچه یا قاشقِ چوبین بزرگی لباس عروس می پوشانند و آن را چمچه گَلین، عروسِ چمچه، می نامند. آن گاه دسته جمعی در حالی که ترانۀ چمچه گَلین را به آواز می خوانند بر در خانه های هریک از اهالی محل می روند. بزرگِ خانه ظرفی آب بر سر دارندۀ چمچه گَلین می ریزد و مبلغی پول یا مقداری حبوبات و خوردنی هایی که در طبخ آش لازم است به بچه ها می دهد تا با آن آشی پخته، میان نیازمندان تقسیم کنند. این مراسم در مناطق گوناگون، به رنگِ بومی هر منطقه اجرا می شود، اما اساساً چون اصلِ نام مراسم ترکی است و اغلب ترانه های مضبوط این مراسم نیز به ترکی است، پس باید سرچشمه های آن را در آداب و رسوم ترک زبان ها و آذری زبان ها یافت. این مراسم را می توان از انواع جادوگری سفید شمار کرد.