چمن پیرای

لغت نامه دهخدا

چمن پیرای. [ چ َ م َ ] ( نف مرکب ) باغبان ( آنندراج ). پیراینده چمن. آنکه چمن را پیراید. چمن پیرا. مرادف چمن آرای و چمن ساز و چمن طراز. و رجوع به چمن پیرا شود. || ( اِ مرکب )آلت چمن بری و چمن زنی. رجوع به چمن بر و چمن زن شود.

فرهنگ فارسی

باغبان . پیرایند. چمن . آنکه چمن را پیراید . چعن پیرا . یا آلت چمن بری و چمن زنی .، ( چمن پیرا ی ) ( صفت ) آنکه برگهای زیادی راببرد پیرایش دهند. چمن باغبان .

پیشنهاد کاربران

بپرس