لغت نامه دهخدا
چمن زنی. [ چ َ م َ زَ ] ( حامص مرکب ) پیراستن و کوتاه کردن چمن. زدن و بریدن زیادتی و بلندیهای چمن باغ با باغچه یا ابزار مخصوص این کار. عمل باغبان در پیراستن چمن. || ( اِ مرکب ) ماشین چمن زنی که با آن چمن را برند. || قیچی چمن زنی. قیچی مخصوص بریدن چمن . چمن زن. چمن پیرا. مقراض چمن زنی. و رجوع به چمن پیرا، چمن پیرای و چمن زن شود. فرهنگ فارسی
پیراستن و کوتاه کردن چمن . زدن و بریدن زیادتی اینکار . عمل باغبان در پیراستن چمن . یا قیچی چمن زنی که قیچی مخصوص بریدن چمن . چمن زن . 