چَمَن زَمینلی، یوسف وزیر (شوشا ۱۸۸۷ـ گورکی ۱۹۴۳)
رمان نویس و شاعر آذربایجانی. در ۱۹۱۵ دورۀ دانشکدۀ حقوق دانشگاه کیف را به پایان برد. پس از آن تا ۱۹۲۵ در ساراتوف، اودسا، استانبول و پاریس گذراند و در ۱۹۲۶ به آذربایجان بازگشت و به تألیف و تدریس زبان روسی پرداخت. از نمایندگان برجستۀ رئالیسم انتقادی در ادبیات آذربایجان بوده و در شکل گیری و پیشرفت رمان نویسی، بسیار تأثیرگذار بوده است. نزدیک به دَه زبان شرقی و اروپایی را می دانست و با زبان و شعر فارسی آشنا بود و به روسی شعر می سرود. از آثارش: دیوانه (باکو، ۱۹۱۲)؛ جواز بهشت (۱۹۱۳)؛ سرشک های خونین (۱۹۱۳)؛ رمان تاریخی ـ اسطوره ای چشمۀ دختران که در تاریخ رمان نویسی شوروی اهمیت فراوان دارد (۱۹۳۴).
رمان نویس و شاعر آذربایجانی. در ۱۹۱۵ دورۀ دانشکدۀ حقوق دانشگاه کیف را به پایان برد. پس از آن تا ۱۹۲۵ در ساراتوف، اودسا، استانبول و پاریس گذراند و در ۱۹۲۶ به آذربایجان بازگشت و به تألیف و تدریس زبان روسی پرداخت. از نمایندگان برجستۀ رئالیسم انتقادی در ادبیات آذربایجان بوده و در شکل گیری و پیشرفت رمان نویسی، بسیار تأثیرگذار بوده است. نزدیک به دَه زبان شرقی و اروپایی را می دانست و با زبان و شعر فارسی آشنا بود و به روسی شعر می سرود. از آثارش: دیوانه (باکو، ۱۹۱۲)؛ جواز بهشت (۱۹۱۳)؛ سرشک های خونین (۱۹۱۳)؛ رمان تاریخی ـ اسطوره ای چشمۀ دختران که در تاریخ رمان نویسی شوروی اهمیت فراوان دارد (۱۹۳۴).