چمران ، مصطفی (قم ۱۳۱۱ـ دهلاویه ۱۳۶۰ش)
چمران ، مصطفی
چمران ، مصطفی
چمران ، مصطفی
از فعالان سیاسی و مبارز در دورۀ پهلوی و جمهوری اسلامی ایران . تحصیلاتش را در مدرسۀ انتصاریه ، دارالفنون، و البرز گذرانید. از آن جا که روحیه ای مذهبی داشت ، از دوران نوجوانی در جلسات درس و سخنرانی آیت الله طالقانی و استاد مطهری حاضر می شد. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش به نهضت مقاومت ملی پیوست و در همان سال به دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران راه یافت و در اعتراضات دانشجویی ۱۶ آذر ۱۳۳۲ش زخمی شد. پس از فارغ التحصیلی در ۱۳۳۶، با استفاده از بورس تحصیلی ، به امریکا رفت ولی درپی مخالفتش با رژیم پهلوی بورس او قطع شد. با این حال، وی به کسب دانشنامۀ دکترای مهندسی هسته ای موفق شد. چمران در ۱۳۴۰ش در رأس جنبش های دانشجویی خارج از کشور قرار گرفت و سال بعد به عضویت افتخاری و دایمی کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در امریکا، برگزیده شد. وی در سال های نخست دهۀ ۱۳۴۰، برای فراگیری آموزش های جنگ های چریکی به مصر رفت و دو سال زیر نظر متخصصان فلسطینی آموزش دید. در ۱۳۴۹ طی سفری به لبنان ، با امام موسی صدر رابطۀ نزدیکی یافت و مبارزاتش را در کنار فلسطینیان و اعراب بر ضد اسرائیل ادامه داد. او با همکاری امام موسی صدر جنبش اَمَل را سازمان داد و هدایت کرد. به دنبال ربودن امام موسی صدر و با پیروزی انقلاب اسلامی، به ایران بازگشت و در استقرار و تحکیم نهادهای نظامی و امنیتی انقلاب، مانند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نقش مؤثری برعهده گرفت . او مسئولیت های خود را با فرماندهی نیروهای مردمی در مبارزه با گروه های ضد انقلاب در کردستان شروع کرد و با انتصاب به وزارت دفاع در آبان ۱۳۵۸؛ نمایندگی مردم تهران در اولین دورۀ مجلس شورای اسلامی؛ نمایندگی امام در شورای عالی دفاع (اردیبهشت ۱۳۵۹) و تشکیل و سازماندهی ستاد جنگ های چریکی و نامنظم پس از شروع جنگ تحمیلی ادامه داد. وی در بسیاری از عملیات های نیروهای ایرانی بر ضد عراق حضور داشت و در جبهۀ دهلاویه در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ به شهادت رسید. چمران ذوق هنری، ادبی و عرفانی نیز داشت و مجموعه ای از نوشته هایش در موضوع مناجات منتشر شده است.
چمران ، مصطفی
چمران ، مصطفی
چمران ، مصطفی
از فعالان سیاسی و مبارز در دورۀ پهلوی و جمهوری اسلامی ایران . تحصیلاتش را در مدرسۀ انتصاریه ، دارالفنون، و البرز گذرانید. از آن جا که روحیه ای مذهبی داشت ، از دوران نوجوانی در جلسات درس و سخنرانی آیت الله طالقانی و استاد مطهری حاضر می شد. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش به نهضت مقاومت ملی پیوست و در همان سال به دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران راه یافت و در اعتراضات دانشجویی ۱۶ آذر ۱۳۳۲ش زخمی شد. پس از فارغ التحصیلی در ۱۳۳۶، با استفاده از بورس تحصیلی ، به امریکا رفت ولی درپی مخالفتش با رژیم پهلوی بورس او قطع شد. با این حال، وی به کسب دانشنامۀ دکترای مهندسی هسته ای موفق شد. چمران در ۱۳۴۰ش در رأس جنبش های دانشجویی خارج از کشور قرار گرفت و سال بعد به عضویت افتخاری و دایمی کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در امریکا، برگزیده شد. وی در سال های نخست دهۀ ۱۳۴۰، برای فراگیری آموزش های جنگ های چریکی به مصر رفت و دو سال زیر نظر متخصصان فلسطینی آموزش دید. در ۱۳۴۹ طی سفری به لبنان ، با امام موسی صدر رابطۀ نزدیکی یافت و مبارزاتش را در کنار فلسطینیان و اعراب بر ضد اسرائیل ادامه داد. او با همکاری امام موسی صدر جنبش اَمَل را سازمان داد و هدایت کرد. به دنبال ربودن امام موسی صدر و با پیروزی انقلاب اسلامی، به ایران بازگشت و در استقرار و تحکیم نهادهای نظامی و امنیتی انقلاب، مانند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نقش مؤثری برعهده گرفت . او مسئولیت های خود را با فرماندهی نیروهای مردمی در مبارزه با گروه های ضد انقلاب در کردستان شروع کرد و با انتصاب به وزارت دفاع در آبان ۱۳۵۸؛ نمایندگی مردم تهران در اولین دورۀ مجلس شورای اسلامی؛ نمایندگی امام در شورای عالی دفاع (اردیبهشت ۱۳۵۹) و تشکیل و سازماندهی ستاد جنگ های چریکی و نامنظم پس از شروع جنگ تحمیلی ادامه داد. وی در بسیاری از عملیات های نیروهای ایرانی بر ضد عراق حضور داشت و در جبهۀ دهلاویه در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ به شهادت رسید. چمران ذوق هنری، ادبی و عرفانی نیز داشت و مجموعه ای از نوشته هایش در موضوع مناجات منتشر شده است.