چماچم

لغت نامه دهخدا

چماچم. [ چ َ چ َ / چ ُ چ ُ ] ( اِ ) پیشانی را گویند و به عربی ناصیه خوانند. ( برهان ). پیشانی بود. ( جهانگیری ) ( رشیدی ). بمعنی ناصیه و پیشانی. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) :
به درگاه قصر رفیعت نهاده
ملوک عجم از تفاخر چماچم.
حکیم نزاری ( از جهانگیری ).
|| موی پیشانی و ناصیه. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

پیشانیرا گویند و به عربی ناصیه خوانند . به معنی ناصیه و پیشانی

گویش مازنی

/chamaacham/ پیچا پیچ - تامل برای انجام کاری

پیشنهاد کاربران

بپرس