چلیک چلیک

لغت نامه دهخدا

چلیک چلیک. [ چ ِ چ ِ ] ( اِ صوت مرکب ) صدای کفش های پاشنه خوابیده و نعلین به هنگام راه رفتن. چلک چلک. چلپ چلپ. صدای راه رفتن کسانی که نعلین و اقسام دیگر کفشهای پاشنه خوابیده به پادارند. صدای به زمین کشیدن پاشنه های کفش راحتی یا نعلین هنگام راه رفتن. و رجوع به چلک چلک و چلپ چلپ شود. || صدای تخمه شکستن. صدایی که از پیاپی شکستن تخمه هندوانه و خربوزه و جز آن برخیزد. تلیک تلیک. چلک چلک. و رجوع به چلک چلک شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - صدای کفشهای پاشنه خوابیده و نعلین بهنگام راه رفتن . ۲ - صدای تخمه شکستن .

پیشنهاد کاربران

بپرس