/chelik maare kaa 2/ از انواع بازی های بومی استابزار این بازی چوبی کوتاه حدود بیست سانتی متر(چلیک cheik)و چوبی بزرگتر به طول یک متر(چلیک ماره cheik maare) و همچنین دو سنگ به اندازه ی آجر استتعداد بازیکنان هر دسته چهار تا ده نفرنددراین بازی پس از یارگیری و بعد از انتخاب اولین دسته ی شروع کننده ی بازی (آفتاب وضو) دسته ی اول به محل بازی یا (سرsar) آمده و دو سنگ را در کنارهم و به فاصله کمتر از چلیک قرار دهنداولین بازیکن با چلیک مار به چلیک ضربه زده و آن را به وسط میدان یعنی جای که یاران دسته دوم در آن پراکندهاند، پرتاب می کنداگر چلیک در هوا به وسیله ی بازیکان مقابل با دست گرفته شود، جای دسته ها عوش می وشددر غیر اینصورت یکی از بازیکنان دسته ی دوم آن را برداشته یک قدم جلوتر از محل افتادن چلیک آمده و آن را به سمت چلیک مار که یک سرش به یکی از دو سنگ تکیه داده شده پرت می کنداگر به چلیک مار برخورد نمود، بازیکن از دور بازی کنار می رود وچلیک های خود را به دیگری می دهددر غیر این صورت بازی از سوی همان بازیکن ادامه پیدا می کندبازیکن، چلیک را بر بالای دو سنگ قرار داده چلیک مار را محکم گرفته ودر حال بازی می گوید: درانه دوبندون(اولین دور بازی را بک بندون به حساب می آورند)درانه سه بندون، درانه چهار بندون، درانه قنبر، درانه جهاز، درانه خرجی بار، درانه عاروس و به این ترتیب بازی ادامه می یابدهنگامی که بازی تا این قسمت با موفقیت انجام گرفت، باز دیگر یکی از افراد دسته دوم چلیک را به قصد زدن چلیک مار پرتاب می کنداگر چلیک به هدف اصابت نکند او به عنوان عاروس(عروس) به محل بازی می آید و به یکی از یاران دسته ی اول سواری داده و در آنجا می ایستد و منتظر ادامه ی بازی می ماندبازیکنی که هنوز نسوخته به چلیک ضربه می زند می گوید: درانه علی عاروس – درانه تقی ی آروس و درانه به این ترتیب تا زمانی که چلیکش به وسیله ی بازیکنان وسط میدان، به چلیک ماری که روی یکیاز دو سنگ تکیه داده شده برخورد نکند، یاران دسته ی دوم به یاران دسته ی اول سواری داده و تا زمانی که چلیک در هوا، با دست گرفته نشده و یا بازیکن نسوخته باشد، سواره ها از کول سواری دهندگان پایین نمی آیند
