چلیه: [ به زبان عامیانه ] زه، چله، زه کمان
( ( از اون گذشته مگه کهزاد از امنیه می ترسه؟ میگن دُز که به دز می رسه تیر از چلیه کمون ورمی داره. ) ) ( صادق چوبک، چرا دریا توفانی شده بود. )
( ( از اون گذشته مگه کهزاد از امنیه می ترسه؟ میگن دُز که به دز می رسه تیر از چلیه کمون ورمی داره. ) ) ( صادق چوبک، چرا دریا توفانی شده بود. )