چلیا سر

لغت نامه دهخدا

چلیاسر. [ چ ِل ْ س َ ] ( اِخ ) دهی از بخش بندپی شهرستان بابل که در 39 هزارگزی جنوب بابل واقع است. کوهستانی و سردسیر است و 170 تن سکنه دارد. آبش از چشمه محلی. محصولش لبنیات. شغل اهالی گله داری و راهش مالرو است. در این محل یک استخر عمیق طبیعی وجود دارد و اهالی این آبادی در زمستان برای تعلیف احشام به حدود قشلاق بندپی میروند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).

گویش مازنی

/cheliyaa sar/ از محله های اطراف بقعه ی شیخ موسی واقع در بندپی بابل

پیشنهاد کاربران

بپرس