چلک چلک

لغت نامه دهخدا

چلک چلک. [ چ ِ ل ِ چ ِ ل ِ ] ( اِ صوت ) آواز کفش های پاشنه خوابیده هنگام راه رفتن کسی که از این نوع کفش در پای دارد. نقل صوت کفش آنگاه که به سبکی و کاهلی روند. صدای کفش هایی از نوع نعلین به هنگام راه رفتن با آنها، چلیک چلیک ، چلپ چلپ. و رجوع به چلپ چلپ و چلیک چلیک شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) آوازه کفشهای پاشنه خوابیده هنگام راه رفتن کسی که آنرا بپا دارد .

واژه نامه بختیاریکا

( چِل کَچَلک ) از بازیهای محلی

پیشنهاد کاربران

بپرس