چلک
لغت نامه دهخدا
چلک. [ چ ِ / چ ُ ] ( اِ ) کفچه دیگ را گویند. ( برهان ). کفچه دیگ. ( جهانگیری ) ( رشیدی ). کفچه و کفگیر. ( ناظم الاطباء ). || خنصر. ( ناظم الاطباء ). انگشت دست که میان انگشت وسطی و بنصر است. || انگشت کوچک. ( ناظم الاطباء ). انگشت بنصر و کوچکترین انگشت دست.
چلک. [ چ ُ ل َ ] ( اِ ) طناب ابریشمی باشد. ( برهان ) ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). || کلافه رانیز گویند، خواه کلافه ریسمان و خواه کلافه ابریشم باشد. ( برهان ). کلافه ابریشم. ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ). کلافه ریسمان و یا ابریشمی. ( ناظم الاطباء ).
چلک.[ چ ُ ] ( اِ ) چمچه و ملاغه و ملعقه. ( ناظم الاطباء ).
چلک. [ چ َ ل َ ] ( ترکی ، اِ ) در ترکی ، به معنی کاسه چوبین. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). || دلو برای کشیدن آب. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ).
چلک. [ چ َ ل َ ] ( اِخ ) دهی جزء دهستان قاقازان بخش ضیأآباد شهرستان قزوین که در 99 هزارگزی ضیاء آباد و 9 هزارگزی راه شوسه واقع است. کوهستانی و سردسیر است و 452 تن سکنه دارد. آبش از چشمه سار. محصولش غلات. نخود، عدس و لبنیات. شغل اهالی زراعت ، گله داری و بافتن جوال و ریسمان و راهش مالرو است. ساکنین این آبادی از طایفه غیاثوند می باشند و در زمستان به قشلاق طارم میروند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).
چلک. [ چ َ ل َ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان حومه بخش کوچصفهان شهرستان رشت که در 5 هزارگزی خاور کوچصفهان و یکهزار و پانصد گزی شمال راه شوسه کوچصفهان به لاهیجان واقع است. جلگه و معتدل است و 213 تن سکنه دارد. آبش از توشاجوب سفیدرود. محصولش برنج و صیفی. شغل اهالی زراعت وراهش مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).
چلک. [ چ ِ ل َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان چلندر بخش مرکزی شهرستان نوشهر که در 15 هزارگزی خاور نوشهر و یکهزارگزی راه شوسه نوشهر به بابلسر واقع است ، دشت و معتدل و مرطوب است و 200 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و رودخانه محلی. محصولش برنج و عسل. شغل اهالی زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
فرهنگ فارسی
دهی است از دهستان چلندر بخش مرکزی شهرستان نوشهر
فرهنگ معین
(چُ لَ ) (اِ. ) ۱ - طناب ابریشمی . ۲ - کلافه (ریسمان ابریشم ).
(چَ لَ ) [ تر. ] (اِ. ) ۱ - کاسة چوبین . ۲ - دلو برای کشیدن آب .
(چِ لُ یا چِ لِ ) (اِ. ) دو پارچه چوب که اطفال بدان بازی کنند.
فرهنگ عمید
۲. ملاقه.
۳. (موسیقی ) = چکاوک
۱. طناب ابریشمی.
۲. کلاف نخ.
۳. کلاف ابریشم.
گویش مازنی
دانشنامه عمومی
چلک (ازبکستان). چلک ( به ازبکی: Chelak ) یک منطقهٔ مسکونی در ازبکستان است که در شهرستان پای آریق واقع شده است. [ ۱] چلک ۱۶٬۷۰۰ نفر جمعیت دارد.
wiki: چلک (ازبکستان)
چلک (گرمی). چلک روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان انی قرار دارد.
بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۴۵۹ نفر با ۱۰۷ خانوار بوده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۴۵۹ نفر با ۱۰۷ خانوار بوده است.
wiki: چلک (گرمی)
پیشنهاد کاربران
چِلِک در لری مینجایی یعنی فولاد
چلک درزبان خلچ به معنی کیر میباشد
کلمه چِلَک [ چ ِ ل َ ] در زبان کوردی کرمانجی به معنای حریص و چشم گرسنه و شکمو به کار میره
چلک در روستاهای غرب اصفهان به معنای موهای درهم ریخته و آشفته سر است
چِلک در گویش گرمساری همان چِرک و کثیف است.
چَلَک در گویش گرمساری به حلب خالی روغن نباتی ۱۷کیلویی گفته می شود که گاهی برای آن، دسته هم قرار می دهند و از آن بهره های مختلفی می گیرند از جمله به عنوان سطل زباله استفاده می کنند.
چلک در زبان کوردی به معنای " آلودگی، چرک " است
چلکن: آلوده ، کثیف، چرکین
چلکن: آلوده ، کثیف، چرکین
چلک به همان حلب خالی هم گفته میشدمثل حلب خالی روغن ۱۷کیلویی که برای کشیدن آب از چاه ازآن چلک استفاده می کردند.
در لهجه یزدی، به معنی کثیف هست