لغت نامه دهخدا
چلوکباب. [ چ ِ / چ ُ ل َ / لُو ک َ / ک ِ ] ( اِ مرکب ) ( از: چلو + کباب ) غذای معروف و مطبوع ایرانی که در بیشتر شهرهای ایران برای پختن و فروختن آن به مشتریان ، محل های مخصوص وجود دارد. غذایی مرکب از چلو ساده و کباب ، که غالباً با تخم مرغ و پیازو ترشی و دوغ مصرف کنند. خوراکی ایرانی که آن را ازچلو یعنی برنج پخته آبکش شده با کباب یعنی گوشت به ورقه های نازک بریده شده ( برگ ) یا کوبیده فراهم آرند و در چلوکبابی ها فروشند. و رجوع به چلو کبابی شود. فرهنگ فارسی
( اسم ) غذای معروف ایرانی مرکب از چلو ساده و کباب که غالبا با تخم مرغ و پیاز و ترش و دوغ مصرف کنند . فرهنگ معین
(چِ لُ. کَ ) (اِمر. ) غذای معروف ایرانی مرکب از برنج ساده و کباب . فرهنگ عمید
چلو که با کباب و کره بخورند. 