چله کشی

دانشنامه آزاد فارسی

چِلِّه کِشی
در فرش بافی، اساس کار بافندگی است و بستن تارهای سرِ دار و زیرِ دار با فاصله های مساوی و موازی با هم را شامل می شود. پیش از کشیدن چله، عرض فرش و شمار نخ هایی که قرار است در این عرض، روی دار کشیده شود، محاسبه می کنند. برای چله کشی باید نخ های تار متناسب با رج شمار فرش انتخاب شود و پیچیدن آن از نظر میزان کشش و تراکم یک دست باشد. در کار چلّه کشی سه گروه همکاری می کنند: گره اول «تون تاب»ها که چله فرش را می تابند. گروه دوم «چلّه دوان»ها که پس از تحویل گرفتن چلّۀ تابیده شده از تون تاب ها آن را به شکل چلّه فرش بر روی زمین می پیچند و پس از دواندن نخ ها روی میخ و شیرازه زدن، آن را برای کشیدن روی دار تحویل گروه سوم یعنی «چلّه کش»ها می دهند. چله کشی به دو صورت فارسی و ترکی صورت می گیرد. در روش فارسی (گره نامتقارن) چله را به صورت افقی روی زمین می پیچند و پس از اتمام کار به دار می اندازند. در چله کشی به روش ترکی (گره متقارن)، چله را به طور عمودی روی دار می کشند و می پیچند.

پیشنهاد کاربران

قرار دادن موازی نخ ها به منظور بافندگی
به نصب تار بر روی دار جهت بافت فرش به صورتی که تار ها یک در میان زیر و رو باشند چله کشی می گویند چله های زیر در پشت فرش قرار گرفته و توسط بدنه های پرز پوشانده می شوند و چله های رو نیز در داخل فرش قرار می گیرند عمل چله کشی به سه روش فارسی و آذری و یا تلفیقی انجام می شود.

بپرس