چله بستن

لغت نامه دهخدا

چله بستن. [ چ ِل ْ ل َ / ل ِ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) زه بستن. چله برکمان بستن. کمان را چله و زه کردن. زه بستن کمان را :
کمانگر به نیروی فیض الست
تواند بقوس قزح چله بست.
ملاطغرا ( از آنندراج ).
زآسمان نتوان طرفی از فغان بستن
به زور چله نشاید به این کمان بستن.
شریف الهام ( از آنندراج ).
رجوع به چله شود.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) زه بستن چله بر کمان بستن .

پیشنهاد کاربران

بپرس