چلشته خور

لغت نامه دهخدا

چلشته خور. [ چ ِ ل ِ ت َ / ت ِ خ ُ ] ( نف مرکب ) شخصی که از کسی منتفع شده و به همین توقع همیشه پیرامون او می گردد. ( ناظم الاطباء ). چشته خور. آنکه چون یک یا دو بار از کسی محبت یا منفعتی بیند، پیوسته چشمداشت تکرار و توقعمهربانیها و سودرسانی های بسیار دارد. و رجوع به چشته خور شود. || دل آزرده و دل آزار و رنجور. ( ناظم الاطباء ). || آویزان. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - طعمه خوار نواله خور . ۲ - چاشنی خور . ۳ - کسی که چون یکباره مز. چیزی را چشد همواره آرزوی آنرا کند. ۴ - هر حیوان اعم از درنده و پرنده که او را طعام اندک دهند تا رام شود . ۵ - رشوه خوار .
شخصی که از کسی منتفع شده و بحین توقع همیشه پیرامون او می گردد . یا آویزان

پیشنهاد کاربران

بپرس