چلاخور

چیلاخور، روستایی از توابع بخش سجاس رود شهرستان خدابنده در استان زنجان ایران است.
ریشه دقیق اسم چیلاخور معلوم نیست و در گویش محلی معنای خاصی ندارد ولی در زبان فارسی گاهی از کلمه چیلاخور به معنی زیبا یا سرگرم کننده استفاده میشود. در کشور قزاقستان و هند چندین منطقه به این نام وجود دارد.
بنا به گفته افراد کهنسال روستا، اطراف روستا در دو منطقه قبر هایی وجود داشت که به ارامنه تعلق داشتند که بعد از صنعتی شدن کشاورزی، این مناطق به زمین های کشاورزی تبدیل و به طور کامل نابود شدند.
همچنین مردم این روستا نقل میکنند که در زمان اشغال ایران توسط ارتش سرخ، در کوه های اطراف روستا سنگر هایی ساخته بودند و سرباز ها برای تامین غذا و خوراک به مردم روستا رجوع میکردند. روستای چیلاخوری بخشی از فرقه دموکرات آذربایجان بود.
مردم روستا به زبان ترکی آذربایجانی سخن میگویند. لهجه مردم روستای چیلاخور ترکیبی از لهجه قیداری و زنجانی است. برای مثال صرف فعل باخماق:
ماضی: باخدیم باخدین باخدی باخدیق باخدیز باخدیلار
حال: باخیرام باخیران باخیر باخیریق باخیریز باخیرلار
آینده: باخاجام باخاجان باخاجاق باخاجییق باخاجییز باخاجاخلار
این روستااز شمال با روستای خرمدرق، از شرق چنگوری، از غرب با روستای دابانلو و از جنوب با روستای خوش و بولاماجی همسایه است.
آب و هوای روستای چیلاخور معتدل کوهستانی است و با توجه به شرایط خاص کوهستانی، می توان آب و هوای آن را اقلیم معتدل کوهستانی نیز به شمار آورد.
خصوصیات این آب و هوا، زمستان هایی سرد و تابستان های معتدل دارد.
این روستا در دهستان سجاس رود قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۸۸ نفر ( ۶۶خانوار ) بوده است.
از گذشته کشاورزی و دامداری منبع درآمد مردم روستا بوده است. امروزه بخشی از مردم به کار در معدن و چاقوسازی مشغول هستند.
دین رسمی مردم اسلام و مذهب شیعه جعفری است. در روستای چیلاخور تعداد زیادی از جوانان در حال تحصیل یا فارغ التحصیل حوزه علمیه هستند.