چقاچاق.[ چ َ ] ( اِ صوت مرکب ) صدا و آواز پیاپی خوردن تیر باشد بجایی. ( برهان ). آوارتیغ و تیر و جز آن که به بدن انسان درخورد و این لفظ مطابق لهجه ترکان است. ( آنندراج ) ( غیاث ). صدا و آواز برخورد پیاپی تیر بر جایی. ( ناظم الاطباء ). چخاچخ و چقاچق و چکاچک و چکاچاک. صدا و آواز تراق تراقی که از زدن تیر یا شمشیر و جز آن به چیزی یا جایی برآید. و رجوع به چخاچخ و چقاچق و چکاچاک و چکاچک شود.
