چق چق. [ چ َ چ َ ] ( اِ صوت ) مخفف چقاچاق و چقاچق ، که آواز پیاپی خوردن تیر و شمشیر و امثال آن است. چقه. ( در اصطلاح مردم شوشتر ). و رجوع به چقاچاق و چقه شود. || در اصطلاح اهالی مشهد و بعضی شهرستانها و روستاهای خراسان ، کنایه از عیش و کیف و شادی است و رجوع به چق چق کردن شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) آواز پیاپی خوردن شمشیر تیر و مانند آن . مخفف چقاچاق و چقاچق که آواز پیایی خوردن تیر و شمشیر و امثال آنست . چقه .
