چفتک. [ چ َ / چ ُ ت َ ] ( اِ ) نام مرغی است درازگردن که پیوسته در کنار آب نشیند و او را «کاروانک » نیزگویند و با چرغ و باز شکارش کنند. ( برهان ). مرغی است درازگردن که در کنار آبها نشیند و باز شکارش کند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). پرنده ای است که او را چوبینه و کاروانک نیز گویند. ( شرفنامه منیری ). جانوری است که گوشت آن خالی از لذتی نباشد وکاروانک نیز گویند.( جهانگیری ). مرغی درازگردن که پیوسته در کنار آب نشیند و کاروانک و کلنگ نیز گویند. ( ناظم الاطباء ). چفنک. چگرنه. و رجوع به کاروانک و چفنک و چکرنه شود.
