چغلی
/Coqoli/
مترادف چغلی: شکایت، شکوه، شکوائیه، بدگویی، تضریب، سخن چینی، سعایت، نمامی، غیبت، گزارش
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. شکایت.
* چغلی کردن: (مصدر لازم ) [عامیانه] گزارش دادن خبط و خطای کسی به شخص بالاتر از او یا شکایت کردن از عمل او.
مترادف ها
حساب، شرح، حکایت، داستان، جمع، چغلی، روایت، افسانه، قصه
اتهام، عیب جویی، شکایت، بد گویی، چغلی
تهمت، اتهام، چغلی، اسناد
سر و صدا، شکایت، چغلی، غرولند، چیز پر سر و صدا
شایعه، چغلی، چو
شایعه، چغلی، چو
فارسی به عربی
پیشنهاد کاربران
ریشه شناسی واژهٔ �چُغلی� در زبان فارسی
واژهٔ �چُغلی� به معنای سخن چینی، بدگویی و خبرچینی، ریشه ای کهن و چندمرحله ای در زبان های ایرانی دارد. روند تحول این واژه از اوستایی تا فارسی نو را می توان چنین بررسی کرد:
... [مشاهده متن کامل]
- - -
۱. در اوستایی
در زبان اوستایی، ریشه ای با صورت های čuga - یا čugərə - وجود دارد که به معنای �تهمت زدن� یا �بدگویی� است. این ریشه در متون دینی اوستا به کار رفته و نشان دهندهٔ مفهوم افترا و بدگویی است.
- - -
۲. در فارسی میانه ( پهلوی )
در زبان پهلوی، این ریشه به صورت های čugul یا čugulīg درآمده و به معنای �بدگو� یا �سخن چین� استفاده می شده است. این صورت از زبان اوستایی به زبان پهلوی منتقل شده و در متون پهلوی به کار رفته است.
- - -
۳. در فارسی نو
در فارسی نو، واژهٔ �چُغلی� به معنای سخن چینی و بدگویی به کار می رود. این واژه از صورت های پیشین خود در زبان های اوستایی و پهلوی به فارسی نو منتقل شده و معنای خود را حفظ کرده است.
- - -
۴. ارتباط با زبان سانسکریت
در زبان سانسکریت، واژه هایی مانند śūkara یا chugara وجود دارند که به معنای �فریاد زدن� یا �بدگویی� هستند. این واژه ها ممکن است با ریشهٔ اوستایی čuga - مرتبط باشند.
- - -
منابع کتابی معتبر
برای مطالعهٔ دقیق تر و مستندتر دربارهٔ ریشه شناسی و تطور واژه ها در زبان های ایرانی، منابع زیر پیشنهاد می شود:
1. انوری، حسن. تاریخ زبان فارسی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۵.
2. باستانی پاریزی، محمدرضا. زبان شناسی تاریخی زبان های ایرانی. تهران: نشر مرکز، ۱۳۷۶.
3. آموزگار، ژاله. زبان های ایرانی: بررسی تطوری و تاریخی. تهران: نشر هرمس، ۱۳۸۸.
4. Skj�rv�, Prods O. Studies in Iranian Linguistics. Cambridge: Harvard University Press, 2003.
5. MacKenzie, David N. A Concise Pahlavi Dictionary. London: Oxford University Press, 1971.
- - -
واژهٔ �چُغلی� به معنای سخن چینی، بدگویی و خبرچینی، ریشه ای کهن و چندمرحله ای در زبان های ایرانی دارد. روند تحول این واژه از اوستایی تا فارسی نو را می توان چنین بررسی کرد:
... [مشاهده متن کامل]
- - -
۱. در اوستایی
در زبان اوستایی، ریشه ای با صورت های čuga - یا čugərə - وجود دارد که به معنای �تهمت زدن� یا �بدگویی� است. این ریشه در متون دینی اوستا به کار رفته و نشان دهندهٔ مفهوم افترا و بدگویی است.
- - -
۲. در فارسی میانه ( پهلوی )
در زبان پهلوی، این ریشه به صورت های čugul یا čugulīg درآمده و به معنای �بدگو� یا �سخن چین� استفاده می شده است. این صورت از زبان اوستایی به زبان پهلوی منتقل شده و در متون پهلوی به کار رفته است.
- - -
۳. در فارسی نو
در فارسی نو، واژهٔ �چُغلی� به معنای سخن چینی و بدگویی به کار می رود. این واژه از صورت های پیشین خود در زبان های اوستایی و پهلوی به فارسی نو منتقل شده و معنای خود را حفظ کرده است.
- - -
۴. ارتباط با زبان سانسکریت
در زبان سانسکریت، واژه هایی مانند śūkara یا chugara وجود دارند که به معنای �فریاد زدن� یا �بدگویی� هستند. این واژه ها ممکن است با ریشهٔ اوستایی čuga - مرتبط باشند.
- - -
منابع کتابی معتبر
برای مطالعهٔ دقیق تر و مستندتر دربارهٔ ریشه شناسی و تطور واژه ها در زبان های ایرانی، منابع زیر پیشنهاد می شود:
1. انوری، حسن. تاریخ زبان فارسی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۵.
2. باستانی پاریزی، محمدرضا. زبان شناسی تاریخی زبان های ایرانی. تهران: نشر مرکز، ۱۳۷۶.
3. آموزگار، ژاله. زبان های ایرانی: بررسی تطوری و تاریخی. تهران: نشر هرمس، ۱۳۸۸.
- - -
چُغُلی به معنی فضله پرنده هست
به معنی غیبت کردن و گزارش هم هست
در کتب لغت: گناه نهفته کسی را به آنکس که جزا تواند داد بقصد ایذاء گفتن
در گویش عامیانه چُغُلی کردن به معنی لاپرت دادن و زیرآب زدن کسی بکار میره
به معنی غیبت کردن و گزارش هم هست
در کتب لغت: گناه نهفته کسی را به آنکس که جزا تواند داد بقصد ایذاء گفتن
در گویش عامیانه چُغُلی کردن به معنی لاپرت دادن و زیرآب زدن کسی بکار میره
منبع. عکس فرهنگ پاشنگ
واژه ی چغلی از ریشه ی واژه ی چغل و ی فارسی هست خود واژه ی چغل و ی از ریشه ی واژه ی چغیدن فارسی هست.
زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹
واژه ی چغلی از ریشه ی واژه ی چغل و ی فارسی هست خود واژه ی چغل و ی از ریشه ی واژه ی چغیدن فارسی هست.
زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹
معنی اصلی چغلی گوه پرنده است.
۲ معنا دارد:
۱. پشت کسی سخن گفتن ( غیبت کردن )
۲. مدفوع و گه پرندگان
۱. پشت کسی سخن گفتن ( غیبت کردن )
۲. مدفوع و گه پرندگان
ریشه اصلی این کلمه به فضله پرندگان بر می گردد.
چغلی از ریشه چوغولوک یعنی غیبت گرفته شده
جغلی هم از جیغالیک یعنی تقلب کردن گرفته شده
هر دو ترکی می باشند
با تشکر
جغلی هم از جیغالیک یعنی تقلب کردن گرفته شده
هر دو ترکی می باشند
با تشکر