چغل
مترادف چغل: سخن چین، نمام، خبرکش
دنبال کنید
بستن تبلیغات
لغت نامه دهخدا
چغل. [ چ َ غ َ ] ( اِ ) چین و شکنچ را گویند. ( برهان ) . چین و شکنج. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . چین و شکنج باشد و آن را �ژنگ � نیز خوانند. ( جهانگیری ) . چین و شکن. ( فرهنگ نظام ) . || ( اِ ) ظرفی باشد لوله دار که آن را از چرم دباغت کرده بلغار دوزند و بعربی �مطهره � خوانند. ( برهان ) . ظرفی چرمین که از آن آب خورند و اکثر مسافران همراه دارند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . ظرفی بود که از چرم بلغار بدوزند و بر آن لوله هم نصب کنند و از آن آب بخورند و اکثر مسافران دارند. ( جهانگیری ) . ظرفی لوله دار جهت آب برداشتن که از چرم دباغت کرده بلغار دوزند. ( ناظم الاطباء ) . ظرف آب چرمی لوله دار که بیشتر مسافران استعمال میکردند. ( فرهنگ نظام ) . ظرفی چوبین برای نگاه داشتن آب یا خوردن آب از آن که در گذشته بکار مسافران یا شکارچیان و غیره می آمده است.
... [مشاهده متن کامل] منبع. عکس فرهنگ پاشنگ
واژه ی چغل از ریشه ی واژه ی چغیدن فارسی هست
زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹
چغل واژه ای تورکی است که از دو بخش چوو به چم شایعه و پسوند غل درست شده و با هم به ریخت چغل و به چم خبرچینی در می اید واژه نامه دهخدا و شاهمرسی
چغل =
درزبان لکی به معنای //شغال ؛روباه //است .
چغل /چغال /شغل /شغال
در لکی و لری به شغال ( چه قه ل ) یا ( توره ) گفته میشود.
تقریبا همه مردم کرمان چغل را به معنی پرتاب یک کالای بی ارزش و یا رها کردن آن در سخن استفاده می کنند
ستبر و سخت نرمی ناپذیر البته انسان چغل خیلی کم زور گیر و زور گو می باشد چون تا وقتی که چِغَل بودن خود را ثابت کند چغلی میکند و چغلی میگیرد ولی بعدا معروف میشود که انسان نرم خو یی نیست در محله معروف میشود
... [مشاهده متن کامل] که چغل و کم گذشت است البته در بین لوتی مسلک ها جایی ندارد و گیاهی هم ستبر و سخت با همین نام هست که غیر پوشش گیاهی زمین حتی مصرف هیمه و هیزم را هم ندارد چون ستبر و سخت است ومانند خار شتر نیست که دامها آن را از یـنجه بهتر میخورند وسوزاندن چغل هم دود بد بویی دارد
چَغَل: در مناطق جنوبی لیراوی ( مناطقی هم مرز بوشهر خوزستان و کهگلویه بویراحمد ) به بز نر چَغَل گفته میشود
گفتنی است که گوشت چَغَل در این منطقه بسیار محبوبیت دارد
چْغَلْ در گویش بم و نرماشیر به معنای پرتاب بی ادبانه یک شی به طرفی یا سوی انسانی میباشد
چَغَل در گویش یزدی یعنی سفت و محکم .
مثال، چغل شدن برگ های انگور
برگ انگور بعداز بزرگ شدن و مناسب شدن برای دلمه، کم کم بر ضخامت برگ افزوده می شود تا جایی که دیگر مناسب برای دلمه نخواهد بود و خوردن برگ چغل آن، دندان فولادین می خواهد تا آن را خرد کند و بتواند از حلق و گلو پایین رود لذا از بهترین برگ های انگور برای دلمه می توان به برگ نازک و لطیف که دارای رنگی روشن است اشاره کرد.
... [مشاهده متن کامل] چُغُل:ترکی
= چوْوغول و چوْوول = چوْ و ( شایعه ، خبر ) غول ( اک ) = شایعه پراکنی، خبرچینی ، جاسوسی ؛ چوُوول هم استفاده می شود ، چُغُلی ات را می کنم = به همه اطلاع می دهم ، چغلچی = خبرچین ، نمّام ؛
*همانطور که در لغتنامه دهخدا اشاره شده غیاث الغات نیز آنرا ترکی می داند. *
... [مشاهده متن کامل]
لغت نامه دهخدا:
چغل. [ چ ُ غ ُ ] ( ص ، اِ ) شخصی باشد که آنچه از مردم بیند یا شنود بحاکم و داروغه و عسس یا جای دیگر نقل کند، بسبب آنکه آزار و نقصان بمردم و رنجش میان مردمان بهم رسد، و این قسم شخص را �سخن چین � گویند و بعربی �نمام �خوانند. ( برهان ) . سخن چین که پیش مردم به بدی سعایت کند و فعل او را �چغلی � گویند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . بمعنی غماز؛ از لغات ترکی. ( غیاث ) . <<< - - - -
چَغَل، چوب کوتاه و کلفتی که برای فرو انداختن گردو یا دبگر میوه ها پرتاب می شود.
چَغَل کردن، رها کردن، ول کردن، پرتاب کردن
گویش فارسی جیرفت
چَغَل در گویش یزدی یعنی سِفت و محکم
مردم محلی آباده به شیر میوه جات که چسنده اند و یا هر مایع چسبنده دیگر مثل شیره انگوریا خرماچغل می گویند.
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٤)
