چغانه زدن

لغت نامه دهخدا

چغانه زدن. [ چ َ ن َ / ن ِ زَ دَ ] ( مص مرکب ) زدن سازی بنام چغانه. ساز زدن :
گهی رباب زنی گاه بربط وگه چنگ
گهی چغانه و طنبور و بربط و عنقا.
فرخی.
مرابچوب چغانه بزن چغانه مزن
مرا معاینه دشنام ده سرود مگوی.
وفائی.
و رجوع به چغانه شود. || پرده و نغمه و آهنگی از موسیقی را سرودن. و رجوع به چغانه شود.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - زدن و نواختن چغانه ساز زدن . ۲ - پرده و نغمه و آهنگی از موسیقی نواختن .

پیشنهاد کاربران

بپرس