چشمه نوربخش. [چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ب َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید انور باشد. ( برهان ). کنایه از آفتاب است. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). خورشید. ( ناظم الاطباء ). || کنایه از آب حیوان باشد. ( برهان ). کنایه از آب حیات بود. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ).آب حیوان. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به چشمه نوش شود. || کنایه از دهان معشوق باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). دهان معشوق. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به چشمه نوش شود.
