چشمه سخن. [ چ َ / چ ِ م َ /م ِ ی ِ س ُ خ َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از منبع و سرچشمه سخن. کنایه از آب روان سخن : شود از آب چشم بیداری بزبان چشمه سخن جاری.اوحدی.
