چشمه ٔ حکمت

لغت نامه دهخدا

چشمه حکمت. [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ح ِ م َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) منبع حکمت. سرچشمه حکمت :
شریعت کان دانش گشت و فرقان چشمه حکمت
یکی مر زرِّ دین را کُه ، یکی مر آب دین را یم.
ناصرخسرو.

پیشنهاد کاربران

بپرس