چشمه ٔ تدبیر

لغت نامه دهخدا

چشمه تدبیر. [ چ َ /چ ِ م َ / م ِ ی ِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از مغز سر آدمی. منبع عقل و قوه متفکره. ( برهان ). کنایه از مغز سر و قوه متفکره. ( آنندراج ). مغز سر آدمی ، چه منبع عقل و قوه متفکره است. ( ناظم الاطباء ). || کنایه از مردم حکیم و صاحب تدبیر هم هست. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). شخص باتدبیر. ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس