چشمه ٔ اتشفشان

لغت نامه دهخدا

( چشمه آتشفشان ) چشمه آتشفشان. [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ت َ ف َ / ف ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالمتاب است. ( برهان ). کنایه از آفتاب باشد. ( انجمن آرا ). مرادف چشمه خاوری و چشمه گرم. ( از انجمن آرا ). کنایه از آفتاب. ( آنندراج ). مرادف چشمه گرم و چشمه روشن و چشمه خاوری و چشمه سیماب و چشمه سیماب ریز. ( آنندراج ). کنایه از چشمه خور و چشمه خورشید. چشمه آتش :
وقت سرد است آتش افزون کن کز ابر
چشمه آتش فشان پوشیده اند.
خاقانی.
رجوع به چشمه آتش شود.

پیشنهاد کاربران