چشمه نور.[ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید و آفتاب. چشمه نوربخش ، کنایه از روشنایی خورشید. کنایه از خور و مهر و آفتاب : چشمه نور منا خاک چه مأواگه تست که فدای سر خاک تو پدر باد پدر.خاقانی.رجوع به چشمه نوربخش شود.
