چشمه علی قم. [ چ َ م َ ع َ ی ِ ق ُ ] ( اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «چشمه ای است بر سر کوهی زردرنگ در کنار رودخانه قم ، که قریه ای با قلعه و زراعت نیز کنار آن کوه است. دوره مخرج آب تقریباً ده گره است و آب آن پائین از سطح مثل دیگی که در حال غلیان باشدمی جوشد و گاه از شدت جوش کف میکند و بقدر یک وجب ازسرچشمه بالا می آید و بعد فروکش می نماید. آب این چشمه دائماً در این حال است اما گرم نیست و با وجود جوشش سرد و شورمزه است ». ( از مرآت البلدان ج 4 ص 240 ).
