چشمسار

لغت نامه دهخدا

چشمسار. [ چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) چشمه سار. جائی که چشمه آب بسیار دارد. || سرچشمه. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

چشمه سار ٠ جائیکه چشم. آب بسیار دارد ٠ یا سرچشمه ٠
چشمه ایست در قهستان که آب آنرا بجهت دفع ملخ باطراف و جوانب برند ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس