چشم گوشه

در کالبدشناسی، هریک از دو گوشهٔ بیرونی و درونی چشم را چشم گوشه[ ۱] ( Canthus ) یا بیخ چشم می گویند.
به عبارت دیگر، چشم گوشه زاویه ای است که در اثر به هم رسیدن پلک ها در گوشه های چشم تشکیل می شود. گوشه بیرونی چشم چشم گوشه کناری، و گوشه درونی نیز چشم گوشه میانی نام دارد. لایه کوچکی از پوست که گاهی گوشه درونی چشم را میپوشاند پرده چشم گوشه epicanthus نامیده می شود.
در اغلب کودکان، به ویژه در نژاد زرد، چین های عمودی پرده چشم گوشه می تواند باعث لوچی همگرای Esotropia کاذب شود. در پرده بالایی E. tarsalis این چین در امتداد پلک فوقانی ( شایع ترین نوع ) و در پرده پایینی E. inversus این چین در امتداد پلک تحتانی می باشد. این چین ها به تدریج تحلیل رفته، به ندرت در زمان بلوغ باقی می مانند. می توان با جراحی آنها را اصلاح کرد. گاه علت آن ضربه یا جراحی است.
در پزشکی، برش گوشهٔ چشم یا رباط گوشهٔ چشمی به روش جراحی چشم گوشه کافت cantholysis نام دارد. [ ۱]