چشم پوشی بزرگ مردانه

چشم پوشی بزرگ مردانه ( به انگلیسی: Great Male Renunciation ) پدیده ای تاریخی در پایان قرن ۱۸ است که در آن مردان استفاده از فرم های درخشان یا پر زرق وبرق در لباس خود را متوقف کردند که این گونه تزئینات مختص به لباس زنانه باقی ماند. [ ۱] در سال ۱۹۳۰ جان فلوگل، روانکاو، این واژه را به کار برد. این اتفاق به عنوان یک نقطه عطف مهم در تاریخ لباس بود که در آن مردان از حق خود به زیبایی و تزئینات چشم پوشی کردند. [ ۲] این چشم پوشی بزرگ تشویقی به ایجاد انحصار کت شلوار در مد لباس مردانه در آغاز قرن نوزدهم بود.
جنبش مد با جمهوری خواهی در ایالات متحده آمریکا همراه بود بنجامین فرانکلین در طی انقلاب کلاه گیس خود کنار گذاشت و بعد از آن در ۱۸۴۰ در طی سخن رانی معروف به قاشق طلایی، مارتین ون بیورن را محکوم کرد. [ ۳]