چشم فرودوختن. [ چ َ / چ ِ ف ُ ت َ ] ( مص مرکب ) چشم فروبستن. چشم برهم نهادن. - چشم از جهان فرودوختن ؛ کنایه است از تن بمرگ دادن و دست از زندگی کشیدن. چشم از جهان فروبستن : تنم ز هجر تو چشم از جهان فرو میدوخت نوید وصل جمال تو داد جانم باز.
حافظ ( از آنندراج ).
رجوع به چشم فروبستن شود.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱ - چشم بر هم نهادن چشم بستن . ۲ - یا چشم از چیزی. صرف نظر کردن از آن . یا چشم از جهان . مردن قطع حیات کردن . چشم فرو بستن . چشم بر هم نهادن . یا چشم از جهان فرو دوختن . کنایه است از تن بمرگ دادن و دست از زندگی کشیدن .