چشم فروبستن

لغت نامه دهخدا

چشم فروبستن. [ چ َ / چ ِ ف ُ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) چشم برهم نهادن. چشم بستن. چشم فرودوختن.
- چشم از چیزی فروبستن ؛ اعتراض کردن از اعتنا نمودن بشأن آن چیز. ( آنندراج ).
- || صرف نظر کردن از آن چیز :
دلارامی که داری دل در او بند
دگر چشم از همه عالم فروبند.
سعدی.
- چشم از جهان فروبستن ؛ کنایه است از مردن و قطع حیات کردن. رجوع به چشم فرودوختن شود.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - چشم بر هم نهادن چشم بستن . ۲ - یا چشم از چیزی. صرف نظر کردن از آن . یا چشم از جهان . مردن قطع حیات کردن .
چشم بر هم نهادن . چشم بستن . چشم فرو دوختن . یا چشم از چیزی از فرو بستن .

پیشنهاد کاربران

بپرس