چشم برافکندن

لغت نامه دهخدا

چشم برافکندن. [ چ َ / چ ِ ب َ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) چشم افکندن. نگاه کردن. نگریستن.
- چشم برافکندن بر کسی یا بر چیزی ؛ نظر دوختن بر آن کس که یا بر آن چیز. خیره نگریستن :
صد چشمه ز چشم من برآید
چون چشم برافکنم بر آن رو.
سعدی.

پیشنهاد کاربران

بپرس