چشم اور

لغت نامه دهخدا

( چشم آور ) چشم آور. [ چ َ / چ ِ وَ ] ( اِ مرکب ) تعویذی که جهت محافظت از چشم بد بر کسی و یا بر جائی آورند. || اسب چشم سبز. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( چشم آور ) تعویذی که جهت محافظت از چشم بد بر کسی و یا بر جائی آورند . یا اسب چشم سبز .

پیشنهاد کاربران

بپرس